Επόμενη συνάντηση, 24.04.2024, 20:00
Το εκλογικό δικαίωμα και η πολιτική δημόσια σφαίρα στη Γερμανία
από το 1848 μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
Η άνοιξη του 1848, η «Άνοιξη των Λαών», συντάραξε την ευρωπαϊκή κοινωνία, λόγω των επαναστάσεων που εκδηλώθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία) με αίτημα τον εκδημοκρατισμό και την εθνική χειραφέτηση. Ανάλογη επαναστατική κίνηση εκδηλώθηκε και στα γερμανικά κράτη, με σημαίνοντα τον ρόλο των νοτίων κρατών, η οποία οδήγησε στον σχηματισμό ενός παγγερμανικού Κοινοβουλίου στη Φραγκφούρτη και στο Σύνταγμα της Paulskirche, στο οποίο για πρώτη φορά διατυπώθηκε το αίτημα για καθολική εκλογή. Το γερμανικό 1848 είχε άδοξο τέλος, πυροδότησε όμως, στο βάθος του αιώνα, διεργασίες τόσο προς τον εκδημοκρατισμό (που δεν θα ολοκληρωθεί παρά στο Σύνταγμα της Βαϊμάρης) όσο και προς την ενοποίηση, με προεξάρχοντα τον ρόλο της Πρωσίας. Αντικείμενο της μελέτης και της παρουσίασης θα αποτελέσουν τα συντάγματα και ευρύτερα το φαινόμενο του συνταγματισμού στα γερμανικά κράτη, ιδίως στα μεγάλα κράτη του νότου (που παλαιότερα είχαν ενταχθεί στη Συνομοσπονδία του Ρήνου και είχαν δεχτεί τις επιρροές του Ναπολέοντα) και στο δεσπόζον κράτος της Πρωσίας. Μετά το 1871, η Γερμανία ενοποιείται και αποκτά «κεντρικό» Σύνταγμα. Συνεπώς, θα μελετηθούν οι νέες διεργασίες στο πλαίσιο του νέου «αυτοκρατορικού» Συντάγματος. Ιδιαίτερα θα μελετηθούν οι πολιτικές διεργασίες και το κομματικό φαινόμενο μετά το 1871 και μέχρι το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η δημιουργία μιας πολιτικής δημόσιας σφαίρας υπό την ισχύ ενός καθολικού εκλογικού νόμου μετά το 1871.
Συζητητές: Αλέξανδρος Κεσσόπουλος, Νίκος Παπασπύρου
Η άνοιξη του 1848, η «Άνοιξη των Λαών», συντάραξε την ευρωπαϊκή κοινωνία, λόγω των επαναστάσεων που εκδηλώθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία) με αίτημα τον εκδημοκρατισμό και την εθνική χειραφέτηση. Ανάλογη επαναστατική κίνηση εκδηλώθηκε και στα γερμανικά κράτη, με σημαίνοντα τον ρόλο των νοτίων κρατών, η οποία οδήγησε στον σχηματισμό ενός παγγερμανικού Κοινοβουλίου στη Φραγκφούρτη και στο Σύνταγμα της Paulskirche, στο οποίο για πρώτη φορά διατυπώθηκε το αίτημα για καθολική εκλογή. Το γερμανικό 1848 είχε άδοξο τέλος, πυροδότησε όμως, στο βάθος του αιώνα, διεργασίες τόσο προς τον εκδημοκρατισμό (που δεν θα ολοκληρωθεί παρά στο Σύνταγμα της Βαϊμάρης) όσο και προς την ενοποίηση, με προεξάρχοντα τον ρόλο της Πρωσίας. Αντικείμενο της μελέτης και της παρουσίασης θα αποτελέσουν τα συντάγματα και ευρύτερα το φαινόμενο του συνταγματισμού στα γερμανικά κράτη, ιδίως στα μεγάλα κράτη του νότου (που παλαιότερα είχαν ενταχθεί στη Συνομοσπονδία του Ρήνου και είχαν δεχτεί τις επιρροές του Ναπολέοντα) και στο δεσπόζον κράτος της Πρωσίας. Μετά το 1871, η Γερμανία ενοποιείται και αποκτά «κεντρικό» Σύνταγμα. Συνεπώς, θα μελετηθούν οι νέες διεργασίες στο πλαίσιο του νέου «αυτοκρατορικού» Συντάγματος. Ιδιαίτερα θα μελετηθούν οι πολιτικές διεργασίες και το κομματικό φαινόμενο μετά το 1871 και μέχρι το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η δημιουργία μιας πολιτικής δημόσιας σφαίρας υπό την ισχύ ενός καθολικού εκλογικού νόμου μετά το 1871.
Συζητητές: Αλέξανδρος Κεσσόπουλος, Νίκος Παπασπύρου