Επόμενη συνάντηση, 19.11.2025, 19:00

Κατά τις εργασίες της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης του 1843, προέκυψε σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ των Ελλήνων που είχαν γεννηθεί σε εδάφη ήδη ενσωματωμένα στο ελληνικό κράτος, των αυτοχθόνων, και εκείνων που είχαν γεννηθεί σε περιοχές εκτός των συνόρων, των ετεροχθόνων. Η διαίρεση μεταξύ αυτοχθόνων και ετεροχθόνων αναδείχθηκε έντονα κατά τη συζήτηση του άρθρου 3 το οποίο αφορούσε τα καθοριστικά χαρακτηριστικά της ελληνικής ιθαγένειας. Η σύγκρουση αυτή μετατόπισε το επίκεντρο των κοινοβουλευτικών συζητήσεων από τις προϋποθέσεις του Έλληνα πολίτη στο ποιοι είχαν δικαίωμα να καταλαμβάνουν δημόσια αξιώματα. Αυτό το σύντομο αλλά οξύτατο κοινοβουλευτικό επεισόδιο είναι αποκαλυπτικό για τη διαδικασία μετασχηματισμού της κοινωνίας σε κρατική οντότητα. Το ζήτημα αυτό θα δώσει αφορμή να αναδυθούν με σφοδρότητα διαφωνίες και εκκρεμότητες που εκκινούν από την περίοδο της Επανάστασης. Κεντρική θέση στη διένεξη είχαν ζητήματα όπως: ποιος είναι όντως «Έλληνας» και ποιος «ξένος», τι είναι δημόσιο και τι ιδιωτικό συμφέρον, τι σημαίνει διαφθορά και κατάχρηση, ποιος δικαιούται να είναι δημόσιος λειτουργός, ποια θα πρέπει να είναι η ανταμοιβή των αγωνιστών. Η εργασία επιχειρεί να αναδείξει τις αντίρροπες τάσεις που προκύπτουν μέσα από τη διένεξη αυτή και να ανιχνεύσει αν αυτή η ρήξη αποτυπώνει εν τέλει ένα ρήγμα για την ελληνική κοινωνία του 1844.